آقا پندار کبیر

سلام قندم...سلام عسلم...سلام شیرینترینم....و از همه مهمتر سلام شیطونم پسرم 9 ماهه شدی... البته یه چند روزی از 9 ماهگیت میگذره اما چون مامان مریض بود و همش دکتر بود و آمپول میزد نمیتونست بیاد و برات بنویسه...حتی نتونستم برم نی نی سایت و توی مسابقه عکس شرکت کنم... عیب نداره دفعه بعدی حتمن شرکت میکنیم پسرم 1 ماه بزرگتر شدی و کارای جدیدتری میکنی... سینه خیز هم که مثل فرفره میری.... اما خیلی بهونه گیر شدی. تا چیزی رو که میخوای بهت ندیم ولمون نمیکنی و همش جیغ میزنی و دستاتو توی هوا تکون تکون میدی. هنوز وقت نکردیم ببریمت برای چکاپ دکتر... چون گفتم که خیلی مریض بودم و حتی الان هم زیاد حالم خوش نیست اما به عشق توست که روی صندلی با سختی نشستم...

گل قشنگ من الان یه چند روزی میشه که سینه خیز رفتن رو شروع کردی... دست راستتو میزاری روی زمین و خودتو میکشی جلو.... وقتی جلوت موبایل میزارم یا کنترل تلویزیون.... انقدر دوستشون داری که برای به دست آوردنشو تند تند خودتو میکشی جلو و برشون میداری قربونت برم که تا دست دستی رو برات میخونیم شروع میکنه به دست زدن... یا اگر برات آهنگ بزاریم شروع میکنی به آواز خوندن. وقتی سرفه میکنیم ادامون رو درمیاری و خودت سرفه میکنی... عاشق خنده هاتم...بعضی وقتا انقدر به دالی بازی میخندی که به سکسکه میفتی لی لی حوضکم یاد گرفتی و هر وقت میخونیمش با انگشتامون بازی میکنی داری بزرگ و بزرگتر میشی و من ناباورانه به حرکاتت نگاه میکنم و از نگاه کردنت سیر نمیشم ...

پسرم روز 26 مهر روز تولد مامانته گفتم که همیشه یادت بمونه به مامانت تبریک بگی.... امسال با بابا قرار گذاشتیم روز تولدم تورو بزاریم پیش مامان نسرین و خودمون 2 تایی یه شب رومانتیک رو توی یه رستوران شیک بگذرونیم.... خلاصه که بابایی اومد دنبالم و تو هم موندی خونه... من و بابا هم رفتیم رستوران بوفه نایب که خیلی خوب بود و با صدای پیانو و شمع روشن یه شام حسابی خوردیم و برگشتیم خونه مامان نسرین که خاله سحر و مامانجون اینا هم بودن و کیک گرفتیم و کادو ها رو باز کردیم... که مامان نسرین و بابا حمید سه تا شمعدون خیلیییییییییی شیک بهم دادن و خاله سحر پول داد ومامانجون هم یه دست لیوان خوشگل و بابات هم 100000 تومان پول داد... که میدونم 100000 تومن الان...